Nieuwenoord Motorrun verder zonder Onze Bevriende Motorclub

Sinds de eerste Nieuwenoord Motorrun hebben wij banden met een bekende, landelijk opererende motorclub. Waar leden van andere clubs bij ons hun patches discreet moesten verbergen, genoot Onze Bevriende Motorclub het privilege om al hun colours te dragen, wat zij altijd met trots deden. Met onze Ride Out lieten we ze steeds voorop gaan, waardoor we overal voorrang kregen, zodat Onze Bevriende Motorclub een essentiële bijdrage leverde aan de veiligheid van ons evenement. Zo innig waren de banden, dat een aantal van hun leden ook bij ons zijn aangesloten, waaronder natuurlijk BMV oprichter en voormalig clubvoorzitter Jan de R.

Maar tijden veranderen. De burgerij, vertegenwoordigd door de overheid en gedreven door onnozele vooroordelen, heeft Onze Bevriende Motorclub onder een vergrootglas gelegd, waarbij is gebleken dat veel leden wapens bij zich dragen en apparatuur waarmee op politiefrequenties kan worden ingebroken. Dat bewijst natuurlijk niets, maar voor iemand die niet te diep nadenkt is 1 plus 1 al snel iets anders dan 2. Daarnaast zijn er de hardnekkige borreltafelverhalen over afpersingspraktijken en vrijheidsberovingen. Ook dat ligt dan allemaal net even anders, maar nuances zijn aan het grote publiek nu eenmaal niet besteed.

Wij van de Baarnse Motorrun Vereniging willen in deze hetze niet meegaan. In al die jaren hebben we nooit problemen met ze gehad. En natuurlijk mag iemand vinden dat ze bij Onze Bevriende Motorclub een vreemde preoccupatie aan de dag leggen met interne regels en hiërarchische verhoudingen, en dat ze wat betreft kleding en motorfietsen wel erg conformistisch zijn, maar dit is een vrij land waar plaats moet zijn voor alternatieve culturen, toch? 

Nu mogen we ze niet meer uitnodigen en kunnen wij, bestuur en leden van de BMV, organisatoren en medewerkers van de run, weinig anders doen dan onze dankbaarheid betuigen voor alles wat Onze Bevriende Motorclub voor de run heeft betekend. De veiligheid die zij organiseerden, maar ook het spektakel en de vriendschap, waren onbetaalbaar. Zeker onze passagiers, waaronder een aantal oprechte Hang Arounds, zullen dat laatste heel erg missen. We gaan door met de run, met weemoed in het hart, hopende dat het ooit weer goed komt met de tolerantie in dit land en dat we onze vrienden weer mogen kennen. 

Tot die tijd: 

So Long..

(Snik)

Maar nu serieus:

Dat we nu geen politie meer mee krijgen, heeft natuurlijk niets te maken met hun (evidente) betrokkenheid bij strafbare feiten, maar is onderdeel van een heel andere maatschappelijke ontwikkeling. In de begintijd van de run was het verkrijgen van medewerking van alle mogelijke overheidsdiensten geen probleem. Kramen lenen van de marktmeester? Dranghekken van Publieke Werken? Een pauzeplek voor de hele stoet op het Marine Etablissement? Je stelde de vraag aan een kennis die daar werkte, waarna het informeel op de werkvloer geregeld werd. Een afdelingschef kon om een fiat gevraagd worden als dat nuttig was, of worden gepasseerd als daar twijfels over waren. Ook de politie is op die manier in onze organisatie gekomen. Een gezellige tijd was dat.

Maar gaandeweg verdween de traditie van Ouwe Jongens Krentenbrood, want die biedt te veel ruimte voor ondoorzichtige voort wat hoort wat relaties tussen ambtenaren en burgers, en te veel ruimte om in werktijd met andere dingen bezig te zijn dan het uitvoeren van dienstopdrachten. De burger verlangt tegenwoordig een transparante overheid die efficiënt met middelen omgaat. ‘Verzakelijking’ heet dat, en om het toch een beetje menselijk te houden, gaan ambtenaren nu af en toe ‘Maatschappelijk Betrokken Ondernemen’, dus met de hele afdeling naar een zorginstelling om een konijnenhok in elkaar te timmeren. Lief, maar niemand die daarbij de illusie koestert dat dit nuttiger of goedkoper zou zijn dan marktkramen uitlenen. 

Nu zijn dus ook onze motoragenten aan de beurt. Als laatste; dat moet ze nagegeven worden. Tot vorig jaar konden zij nog komen op basis van ‘Zet jezelf maar in potlood op de dienstlijst en als er niks gebeurt gum je het maandag weer uit’, maar nu hebben ook zij een Roosterprogramma. Willen we voortaan begeleiding, dan moet formeel de inzet van de Politie Motorpoule worden aangevraagd door De Driehoek op grond van overwegingen betreffende Openbare Orde en Veiligheid. Met een gemeente die er maanden over doet om twee dagen voor de run een vergunning te verlenen, wordt dat wel een erg grote gok. 

Zo zit het dus. Het zijn maatschappelijke ontwikkelingen die op zich wel begrijpelijk zijn, maar die onbedoelde consequenties hebben. Misschien kan er via de politiek iets aan gedaan worden, en zeker is binnen de politie een lobby bezig om zaken terug te draaien, maar wij hebben hier geen rol in.

Maar wat nu? Ophouden met de run zou een krachteloze protestdaad zijn waar we alleen onszelf mee zouden treffen. Het evenement overdragen aan een professionele organisatie is niet haalbaar omdat we geen inkomsten genereren. Wat we gaan doen, is de run houden in een vorm waarvoor geen politie nodig is en (bijna) geen vergunning. In gesloten formatie door het verkeer rijden kan niet meer, maar er zijn andere methoden om de zijspanrijders op de route te houden en de passagiers in de buurt van hun zorgverleners. We gaan nu rijden met kleine groepjes zijspannen en cliëntbegeleiders die door voorrijders als gewone verkeersdeelnemers langs een route geleid worden. Het zal minder spectaculair zijn, maar als we ons best doen niet gevaarlijker of minder leuk. De kern van de Nieuwenoord Motorrun; het delen van de passie voor motorrijden met enthousiastelingen die vanwege een handicap niet zelf kunnen rijden, zal behouden blijven, net als alle randfestiviteiten. We gaan er hoe dan ook iets moois van maken.

Daarom heel graag tot ziens op de 36e Nieuwenoord Motorrun.

(En mocht iemand van Onze Bevriende Motorclub toch kans zien om langs te komen, mag die onze Road Captain zijn)